subordinate clause แปลว่า
- n. อนุประโยคซึ่งไม่สามารถอยู่โดยลำพังได้
ชื่อพ้อง: dependent clause
- subordinate: 1) adj. อยู่ใต้บังคับบัญชา ที่เกี่ยวข้อง: เป็นรอง, ต่ำกว่า ชื่อพ้อง:
- clause: n. อนุพากย์ ที่เกี่ยวข้อง: ประโยคย่อยที่เป็นส่วนหนึ่งของประโยคใหญ่
- main clause (with a subordinate clause): n. มุขยประโยค [muk kha ya pra yōk]
ประโยค
Subordinate clause not equivalent to main clause
A particle) which introduces the subordinate clause, linking it to the main clause.